اتوآنتی ژنی که ممکن است به پیشگیری و درمان بیماری های قلبی عروقی کمک کند

2 دسامبر 2020- یک پروتئین میتوکندریایی به نامALDH4A1 ، که به عنوان یک اتوآنتی ژن دخیل در تصلب شرایین شناسایی شده بود، در مطالعه منتشر شده در ماه جاری در مجلهNature ، بعنوان نشانگری ارزشمند در توسعه روش های تشخیصی بیماری های قلبی عروقی(CVD) معرفی شد. همچنین محققان اظهار داشتند که این پروتئین می تواند به عنوان یک هدف برای درمان های آینده عمل کند.

ارتباط بین تصلب شرایین و  CVD

هر ساله، تقریباً یک سوم مرگ و میرها در سراسر جهان بهCVD نسبت داده می شود که طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی برابر با 17.9 میلیون مرگ و میر است. این ارقامCVD را به عنوان مهمترین علت مرگ و میر در جهان معرفی می کند و از مرگ و میر سالانه ناشی از سایر علل از جمله انواع سرطان در مجموع، دیابت و بیماری انسداد ریوی مزمن(COPD) پیشی می گیرد.85 درصد از مرگ و میرهای ناشی ازCVD در اثر حملات قلبی و سکته های مغزی ایجاد می شوند. تجمع رسوبات چربی در رگ ها، معروف به تصلب شرایین یا آترواسکلروز، باعث تنگ شدن رگ ها می شود و احتمال لخته شدن خون را افزایش می دهد. غالباً، آترواسکلروز از نظر بالینی خود را به صورت ترومبوز نشان می دهد، جایی که لخته ای در داخل رگ ایجاد می شود. این شرایط به عنوان اصلی ترین دلیل اصلی حملات قلبی و مغزی در نظر گرفته می شود.

در حالی که مشخص شده است که آترواسکلروز نقشی حیاتی درCVD دارد، اما اغلب بدون علائم اولیه ایجاد می شود. ممکن است فردی بدون علائم هشداردهنده سالها به این بیماری مبتلا باشد. دانشمندان در مرکز ملی تحقیقات قلب و عروق(CNIC) ، مادرید، ارزش بالقوه تولید یک ابزار تشخیصی جدید را برای تشخیص تصلب شرایین نشان دادند.

دکتر Almudena Ramiro، که هدایت مطالعه ی اخیرCNIC را بعهده داشت، دلیل منطقی او و تیمش در مورد بررسی مارکرهای بالقوه ی تصلب شرایین را اینطور بیان کرد: ما می دانیم که تصلب شرایین شامل یک جزء ایمونولوژیکی است و سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی هر دو در منشا و پیشرفت این بیماری نقش دارند، با این حال، اطلاعات کمی در مورد پاسخ ویژه ی سلولهایB ، در این فرآیندها یا مجموعه آنتی بادی هایی که این سلول ها در طی تصلب شرایین تولید می کنند، در دست داریم.

نقشALDH4A1 در تصلب شرایین

تیم تحقیق درCNIC ، پروتئین میتوکندریاییALDH4A1 را به عنوان اتو آنتی ژنی که در تصلب شرایین نقش دارد، شناسایی کرده است. آنها در مقاله ی خود در مجله یNature ، توضیح دادند که چگونه موش هایی که فاقد گیرنده ی لیپوپروتئین با چگالی کم(LDLR - / -) بودند را در هنگام تغذیه با رژیم غذایی پرچرب، تحت نظارت قرار دادند.

دانشمندان پاسخ آنتی بادی ناشی از تصلب شرایین را که در نتیجه ی رژیم پرچرب ایجاد شده بود، توصیف کردند. یافته های این مطالعه نشان داد که خانواده ای از آنتی بادی های خاص در مراکز زایگر[1](the germinal centers) با تصلب شرایین در ارتباط هستند. مراکز ژرمینال یا زایگر، محل متنوع سازی آنتی بادی سلولB هستند، جایی که آنها به سلول های پلاسما و سلول هایB حافظه با میل زیاد متمایز می شوند.

این تیم توالی بیش از 1700 ژن آنتی بادی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و دریافت كه یك مجموعه متمایز از آنتی بادی ها توسط موش های مبتلا به تصلب شرایین تولید می شوند. تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که آنتی بادی A12، به ویژه ، می تواند پلاک ها را در موش های مستعد به تصلب شرایین و همچنین در نمونه های گرفته شده از بیماران انسانی با تصلب شرایین در شریان های کاروتید تشخیص دهد.مشخص شد کهآنتی بادی A12، یک پروتئین میتوکندریایی به نامA1  یا ALDH4A1را به عنوان اتو آنتی ژن تصلب شرایین شناسایی می کند.

نتایج نشان می دهد کهALDH4A1 در پلاک های مشخصه ی تصلب شرایین تجمع می یابد. همچنین، این پروتئین در سطح بالایی در پلاسمای موشهای مستعد تصلب شرایین و بیماران انسانی مبتلا به آترواسکلروز کاروتید، یافت شد. یافته های این مطالعه تایید کرد که ALDH4A1به عنوان یک نشانگر زیستی بالقوه برای تصلب شرایین کاروتید است.

هنگامی که آنتی بادی هایA12 به موش های مستعد به آترواسکلروز معرفی شد، تیم متوجه شد که این آنتی بادی با تشکیل پلاک مرتبط است و سطح کلسترول آزاد وLDL در پلاسما کاهش یافت. این نتایج نشان می دهد که آنتی بادی های ضدALDH4A1 ، می توانند در درمان های آینده برای تصلب شرایین استفاده شوند.

به طور کلی، تحقیقات انجام شده توسط تیم CNIC، سبب تعمیق دانش ما در مورد مکانیسم های اساسی تصلب شرایین گردید این نتایج بسیار ارزشمند دریچه ای برای رویکردهای تشخیصی و درمانی بالقوه برایCVD ، در آینده گشود.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20201202/Autoantigen-may-help-prevent-and-treat-cardiovascular-disease.aspx

 



[1]مراکز زایگرGerminal center)): ساختارهای تخصص یافته ای در ارگان‌های لنفاوی هستند که در طول تکامل پاسخ‌های ایمنی هومورالوابسته به سلول Tایجاد شده و در آنجا تکثیر گسترده سلول B، تغییر ایزوتوپ، موتاسیون سوماتیک، بلوغ میل ترکیبی، ایجاد سلول Bخاطرهو پلاسما سل هابا عمر طولانی رخ می‌دهد. مراکز زایگر به صورت مناطق با رنگ پذیری کم در فولیکولهایلنفاوی طحال، گره لنفی و بافت‌های لنفی مخاطی دیده می‌شوند.